Hell Let Loose

İkinci dünya savaşı temalı oyunlara ilgisi yüksek seviyede bir oyuncuyum. Battlefield, Call of Duty gibi MMO oyunların yanında 5v5 oynanan temasız CSGO, Valorant, PUBG gibi oyunlara da düşkünlüğüm bulunuyor. Şu zamana dek oynadıklarımın arasında en sevdiğim oyunlar her zaman gerçek hayata en yakın oyunlar olmuştur. Örneğin Valorant oynarım ama severek değil. CSGO bu yüzden benim için daha öndedir. Ne kadar gerçekçi bir oyun olursa, benim oyundan aldığım haz o kadar yüksek oluyor.

İşte Hell Let Loose isimli oyunla tanışmam da bu tarzda gerçekçi ortamlara, haritalara sahip oyun ararken oldu. Steam üzerinden gördüğüm “oha çok pahalıymış” dediğim bu oyunu, “önce bir indirip oynayayım, güzel değilse iade ederim” diyerek oynamaya başladım.

Oyunun oynanışı şu şekilde: İkinci Dünya Savaşı'nın birebir simülasyonu yapılmış ve gerçekçi olmayan çok az şey var. Oyunda bir adet komutan eşliğinde 6 kişilik mangalara ayrılıyorsunuz. Her mangada mutlaka bir subay oluyor ve bu subay diğer manga komutanlarıyla ve ordu komutanıyla iletişime geçebiliyor. Diğer subaylar ve ordu komutanıyla iletişime geçebilmek için sadece manga komutanı yani subay olmanız gerekiyor. Subayın yanı sıra sıhhiyeci, makineli tüfek, avcı, keskin nişancı, tank komutanı veya anti-tankçı, mühendis, gözcü, topçu gibi sınıflar da var. Manganız için müsaitse bu sınıflardan bir tanesini seçerek oyuna başlıyorsunuz. Çoğu sınıf elinde Carabinieri veya muadil sınıfta bir silahla oynuyor. Oyunda 1 mermi bile dokunsa ölüyorsunuz, tabi bacaktan veya koldan vurulduğunuzda kan kaybı yaşıyorsunuz. Onun dışında vücudun çoğu yeri 1 mermi ile ölünebilecek zafiyete sahip. Diyelim ki karnınızdan mermi yediniz. İşte bu gibi kritik ve orta dereceli organlarınıza mermi yerseniz direkt şoka girip düşüyorsunuz. Sıhhiye sizi tekrar ayağa kaldırabiliyor.



Oyunda en çok değer gören ve oynaması en zevkli sınıf keskin nişancı ve manga komutanı. (tabii şahsi oyun tarzıma göre) Keskin nişancı oynaması zevkli, çünkü 8x dürbünü sayesinde düşmanlara zoom yapabiliyorsunuz. Düşmanları vurduğunuzda veya gördüğünüzde herhangi bir bildirim almadığınız için ve dost ateşi açık olduğu için düşmanları ya üniformasıyla ayırt edeceksiniz, ya da körlemesine ateş edeceksiniz.

Oyunun bu derece gerçekçi olması beni ilk oynadığım 10 dakikada benden almaya yetti. Manga komutanlarının özel yetkileri, ordu komutanının topçu ateşini yönlendirmesi, tankçıların düşman Outpost’larını arkasında siper ettiği piyadelerle basması… Mikrofondan herkese konuştuğunuzda sizi sadece yakınınızdakilerin duyması (sesin ne taraftan geldiğine kadar detaylı) ve daha niceleri…

Oyunda Sovyetler vs Almanlar, Almanlar vs Amerikanlar olmak üzere 1-2 çeşit ana savaş tarafları var. Oynanan haritaya (harita diyorum ama gerçek dünyadaki savaş alanının birebir aynısı) göre, mesela Kursk Muharebesi haritası olsun, taktiksel ilerlemeler yapıyorsunuz. Ordu komutanının verdiği emirler ve yönlendirmeler çok can alıcı. Ordu komutanı, manga komutanlarıyla sürekli irtibatta kalarak taktiksel savunmalar, geri çekilmeler ve ataklar düzenleyebilir.

Haritalarda ele geçirilmesi gereken kritik noktalar oluyor. Bu noktaları ele geçirmenin yolu, o noktada ayakta kalmaktan geçiyor. Örneğin Hospice tepesini ele geçirebilmek için Kurt Kapanı taktiğiyle veya yeterli tankınız varsa Blitzkrieg ile canavar gibi bir saldırı yapabiliyorsunuz.



Oyunun tek gerçekçi olmayan özelliği ise öldükten sonra yeniden doğuyor olmanız :) Manga komutanlarınız, mangalara özel ileri karakollar (Outpost Spawn Point) kurabilir ve siz öldükten sonra manganıza özel bu karakollarda yeniden deploy edilebilirsiniz, yani doğarsınız. Bunun dışında bir de garnizon kurulabiliyor ki bu garnizonlarda tüm ordu mensupları doğabilir.

Sıhhiyeci olarak hayat mı kurtaracaksınız? Yoksa mühendis olarak cepheler mi kazacaksınız? Avcı (assault) olup şehirlerdeki binalardan düşmanları mı temizleyeceksiniz? Yoksa anti-tankçı olarak düşman tanklarını toprağa mı gömeceksiniz?

Yoksa ordu komutanlığında mı gözünüz var? :)

Murat ALABACAK